Η ιδέα στην οποία βασίστηκε η υλοποίηση του φεστιβάλ «Ομού» είναι η δημιουργία μιας νέας προσέγγισης και κατ’ επέκταση οπτικής του υφιστάμενου θεσμού «φεστιβάλ» όπως αυτός πραγματοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σε χωριά της Κύπρου. Πρόκειται ουσιαστικά για την αναπαράσταση μέρους της κουλτούρας και του πλούσιου πολιτισμού που έχει το χωριό μέσω δημιουργικών δράσεων ενταγμένα σε θεματικές ενότητες. Επιπλέον, καινοτομία για το συγκεκριμένο φεστιβάλ αποτελεί και η ενσωμάτωση του ερευνητικού προγράμματος φιλοξενίας με σκοπό την έρευνα αναφορικά με τη θεματική του Φεστιβάλ και πώς αυτή ενδεχομένως θα μπορούσε να αποτελέσει αφόρμηση και ταυτόχρονα πηγή για δημιουργία υλικού (καλλιτεχνικού, εκπαιδευτικού κτλ).
Το τρίπτυχο φύση, πολιτισμός και παράδοση αποτέλεσε την αφόρμηση για τη δημιουργία και το κτίσιμο της ιδέας για τις θεματικές ενότητες του πρώτου Φεστιβάλ ΟΜΟΥ, προσαρμοσμένο στη σύγχρονη πραγματικότητα. Οι δράσεις ήταν σχεδιασμένες με σκοπό τη διάδοση του πολιτισμού που διέπει την παράδοση του χωριού όπου αυτή διακρίνεται έντονα στην καθημερινότητα των γηγενών. Έχοντας ως γνώμονα το βαθύ ιστορικό υπόβαθρο και την πλούσια παράδοση σε συνδυασμό με το φυσικό τοπίο, δομήθηκε το συγκεκριμένο φεστιβάλ. Συνεπώς, το συγκεκριμένο φεστιβάλ, είχε ως στόχο αφενός τη διασκέδαση και τη ψυχαγωγία τόσο των επισκεπτών όσο και των κατοίκων και αφετέρου την προώθηση της γνώσης της παράδοσης και της κουλτούρας με αναφορές στο φυσικό τοπίο μέσω εξερεύνησης και πειραματισμού. Το Φεστιβάλ έδωσε τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν με διαδραστικό τρόπο το χωριό, να περάσουν ουσιαστικό χρόνο με τα παιδιά τους, να διασκεδάσουν παρακολουθώντας υψηλού επιπέδου και αισθητικής θέαμα με μηδαμινό κόστος.
Μέσα από τα παραμύθια οι άνθρωποι επικοινωνούσαν τους εαυτούς τους, τις ιδέες τους, τις κρυφές τους σκέψεις, όσα δεν τολμούσαν να πουν στην καθημερινότητά τους. Τα παραμύθια ως τρόπος διαφυγής από τη δύσκολη πραγματικότητα, ως παρηγοριά και θεραπεία, συνόδευαν και συνοδεύουν τις ζωές των ανθρώπων κάθε ηλικίας. Τα παραμύθια αποτελούν πλούσια πηγή δεδομένων για την παράδοση και τον πολιτισμό των λαών. Μέσα από τα παραμύθια αποκωδικοποιούνται οι φόβοι, οι ανησυχίες, το χιούμορ και γενικά ο τρόπος ζωής των ανθρώπων σε κάθε χρονική περίοδο. Η μαγεία και η φαντασία που διέπουν τις ιστορίες, η αναφορά και η προσωποποίηση στα ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, ο θαυμασμός του ωραίου και της αντρειοσύνης, το μυστήριο των αερικών, οι ανεράδες των δασών και των νερών, οι δράκοι καθώς και η προσμονή καλύτερων ημερών αποτελούν το ερευνητικό ενδιαφέρον και την αφόρμηση για τον σχεδιασμό του δεύτερου φεστιβάλ ΟΜΟΥ.
Η αφόρμηση για το σχεδιασμό του Φεστιβάλ ΟΜΟΥ 3, όπως και των προηγούμενων δράσεων πάρθηκε από το ίδιο το χωριό. Παρατηρώντας κανείς τους κατοίκους κατά τις καθημερινές τους ασχολίες καθώς και στις γιορτές, διακρίνει μια έντονη επιθυμία ή και ανάγκη έκφρασης του ωραίου. Αυτή η ανάγκη διαγράφεται και είναι εμφανής στα σπίτια τους όπως και στα καθημερινά τους αντικείμενα. Η ενασχόληση για παράδειγμα των γυναικών με το κέντημα, τις περισσότερες φορές οδηγούσε στην δημιουργία μη χρηστικών αντικειμένων, αλλά αντικειμένων που εξυπηρετούσαν την ανάγκη της αισθητικής απόλαυσης. Του στολισμού του σπιτιού, των αντικειμένων όπως δίσκοι σερβιρίσματος κτλ. Το ΟΜΟΥ 3 είναι ένα δρώμενο διαρκείας, το οποίο λειτουργεί ως καλλιτεχνική ωδή τόσο προς το «ωραίο» ως έννοια αλλά και ως ιδέα στη ζωή των κατοίκων μέσα από εργαστήρια και παραστατικά έργα.
Το εργαστήριο «Βαλίτσα» είναι ένα μάθημα Δημιουργικής Κίνησης και Καθοδηγούμενου Αυτοσχεδιασμού, το οποίο αφορά παιδιά και είναι βασισμένο στο Αναλυτικό Πρόγραμμα «Αρχή». Το εργαστήρι έχει σχεδιαστεί με σκοπό την προώθηση των τεχνών στα σχολεία και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο βοήθημα για τους δασκάλους αφού μπορεί να λειτουργήσει και ως διαθεματικό μάθημα για τα μαθήματα των Ελληνικών, Iστορίας, Αγωγής Ζωής, Μουσικής, Τέχνης, Φυσικής Αγωγής. Επίσης είναι σχεδιασμένο με σκοπό την γνωριμία με την Παραδοσιακή Κυπριακή Κουλτούρα μέσα από τον σύγχρονο χορό, τη δημιουργική κίνηση και τον καθοδηγούμενο αυτοσχεδιασμό, με εργαλείο το σώμα.
Μέσα από το κινησιολογικό και καλλιτεχνικό περιεχόμενο, οι μαθητές αποκτούν αισθητική εμπειρία. Η σύνδεση της κίνησης με τη μουσική και η ταύτιση της με την αρχική οδηγία ή το ερέθισμα, παρακινεί τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν διαφορετικούς τρόπους σκέψης. Προσαρμόζουν τα νέα δεδομένα και κάνουν το εργαστήριο δικό τους. Στόχος μου είναι να γίνει η εκπαίδευση πιο ανοικτή υιοθετώντας νέες μεθόδους διδασκαλίας, ενσωματώνοντας τις τέχνες, χρησιμοποιώντας ποικιλία πηγών. Η αποφυγή πολύπλοκων καθοδηγήσεων και έτοιμων λύσεων θα οδηγήσει τα παιδιά στην αναζήτηση. Εκπαιδευτικοί και μαθητές να έρθουν πιο κοντά. Να μοιράζονται κοινές εμπειρίες και δοκιμασίες μέσα από τις οποίες θα ανταλλάσσουν γνώσεις.
Ο χορός στην εκπαίδευση θα έπρεπε να κατέχει μια ουσιαστική θέση και να μπορεί να προσφέρεται σε όλα τα παιδιά. Ο χορός ως δημιουργική κίνηση προσδίδει στα παιδιά ευχάριστη και αισθητική καλλιέργεια. Έχοντας ως εργαλείο μάθησης και έκφρασης το σώμα, τα παιδιά δημιουργούν, ανακαλύπτουν, εξελίσσουν και εμπλουτίζουν ιδέες. Με τη δημιουργική κίνηση ως μέσο, τα παιδιά βελτιώνουν την προσωπικότητά τους και ενισχύουν την αυτοεκτίμησή τους.
Το εν λόγω εργαστήρι «Βαλίτσα» παρουσιάζεται και διδάσκεται στα παιδιά ως μια ευχάριστη δραστηριότητα, η οποία τροφοδοτεί τους μαθητές με γνώσεις, εμπειρίες, καινοτομίες. Το εργαστήρι παρουσιάζεται ως έργο τέχνης το οποίο χαρακτηρίζεται από ολότητα και ενότητα.
Τα παιδιά δεν είναι παρατηρητές. Αποτελούν κομμάτι του έργου. Η δημιουργική καθοδήγηση, η ζωντανή μουσική και οι εικόνες εμπλέκονται μεταξύ τους και σαν ένα υφαντό δημιουργούν στα παιδιά αισθητική εμπειρία χρήσιμη στην μετέπειτα πορεία τους.
Το εργαστήρι αποτελεί ένα δημιουργικό δρώμενο μέσα από το οποίο τα παιδιά συνδέονται με τις ρίζες τους γνωρίζουν στοιχεία, ονομασίες και ρυθμούς εμπνευσμένα από την παράδοση. Τους δίνεται η ευκαιρία να μάθουν, να παρατηρούν, να γνωρίσουν κάποια στοιχεία από την παράδοση της χώρας τους έτσι ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν τον εαυτό τους, να αγαπήσουν την παράδοση και την κουλτούρα τους και να σεβαστούν και να αποδεχτούν και άλλους πολιτισμούς. Όλα αυτά μέσα σε μια πρωτοποριακή και σύγχρονη προσέγγιση. Τα παιδιά πειραματίζονται στο πώς μπορούν να μετατρέψουν την παράδοση σε ένα σύγχρονο σημερινό έργο το οποίο θα τους αφορά. Το «παλιό» να γίνει σύγχρονο. Οι πληροφορίες και οι γνώσεις που προκύπτουν από το εργαστήρι μπορούν να αποτελέσουν πηγές δημιουργίας και έρευνας τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς.
Το συγκεκριμένο εργαστήρι παρουσιάζεται και συνοδεύεται με ζωντανή μουσική και με τη χρήση τόσο παραδοσιακών αλλά και αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων. Για την υλοποίηση των δράσεων, χρησιμοποιούνται αντικείμενα άμεσα συνδεδεμένα με την κυπριακή κουλτούρα, όπως κεντήματα, έργα Κυπρίων καλλιτεχνών εμπνευσμένα από την παράδοση π.χ. Ανεράδες, ποιήματα κτλ.
Το εργαστήρι Βαλίτσα έχει ταξιδέψει σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία στην Κύπρο και έχει φιλοξενηθεί σε φεστιβάλ όπως το «Windcraft music festival» και το «ΟΜΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ». Επίσης έχει φιλοξενηθεί στο επιστημονικό Συνέδριο CCRSM στη Λευκωσία απευθυνόμενο σε επαγγελματίες μουσικούς και παιδαγωγούς. Δράσεις από το εργαστήριο έχουν εμπλουτιστεί και παρουσιαστεί στη Σλοβακία ως μέρος του προγράμματος ERASMUS + 4 F For Silver Safety “kendao” στο συνέδριο Creative Movement For Adults.
Στόχος μας για τη Βαλίτσα, είναι να συνεχίσει τα ταξίδια της, να συνεχίζει να τροποποιεί και να εμπλουτίζει τις δράσεις της και να συμβάλλει στην διάδοση της κουλτούρας και παράδοσης της Κύπρου μέσω της ενσώματης μάθησης, της κίνησης, της μουσικής και της δημιουργικότητας.